socialiseren is doseren

‘Ja ZIJ begon!’ zei de mevrouw met het jonge herdertje dat krijsend in Roos vloog
toen ik haar verbaasd aankeek over deze reactie.
En de pup was bovendien van haar moeder….
Ik keek zo mogelijk nog verbaasder…

Want Roos begon helemaal niet.
Is zij dan heilig?
Nee tuurlijk niet, ze heeft echt wel haar dingetjes..
Zo kun je als hond hier aan de poort staand rekenen op een dosis ‘giant pawtection’.
Maar ze is zo stabiel als een huis met andere honden buiten het erf
en een kampioen in uitvallertjes ontdooien.
Dus nee, hand in het vuur; het was echt Roos niet die begon.

Roos naderde keurig netjes met een boog het alerte maar verder ontspannen herdertje.
So far so good. Toen de onderlinge afstand een cm of 10 was, ontvlamde het herdertje,
zette een hysterische keel op en pakte Roos vast…en liet niet los.

Mijn raderen begonnen direct op volle toeren te draaien om zoveel info in 1 x te verwerken.
Okee, superjong beestje, oogt ontspannen en ‘vanuit het niets’
(ik mis als mens vast en zeker signalen)
pakken en niet gelijk weer loslaten (!), hoog gekrijs.
Al met al … verre van ontspannen, en met genoeg lef om te pakken…als pup.

Afijn, ik ging niet in op ‘Ja ZIJ begon!’…dat brengt ons nergens.
Het deed me denken aan moeders met kinderen en dan ik met mijn gedachten:
‘mijn kind doet zoiets niet’  🙂
Ik ging ook niet in op ‘Ze is van mijn moeder’.
Ik miste de verklarende component in deze reactie.

Ik vroeg wel hoe oud het hondje was… het antwoord was ronduit zorgelijk voor mij:
‘nog maar 16 weken, ze moet het allemaal nog leeeeeren…’
Als in: ‘je hoeft je er niet zo over te verbazen hoor…’
Mijn mond viel letterlijk open…
Ik heb haar alle succes gewenst en ben met Roos verder gewandeld.

Ik heb geen idee wat ze al geleerd heeft en het gaat natuurlijk ook te ver
om dit hondje een etiketje op te plakken nav slechts een incident.
Wie weet heeft ze ooit iets heel naars met een leonberger meegemaakt en
dan is het verder gewoon allemaal prima.
Maar toch he…als je ‘alles nog moet leeeeren’ als je ‘al’ 16 weken oud bent als pup,
dan klopt er voor mij iets niet.

Dat brengt me bij het onderwerp socialiseren.
Want dat is essentieel voor jonge pups
om uit te kunnen groeien tot een stabiele hond.
De aangeboden prikkels dienen onder het nivo van
‘overweldigende gebeurtenis’ te blijven,
en dat vraagt inzicht en invoelen.
Pups leren een heleboel ‘vanzelf’, maar wij zijn verantwoordelijk
voor het aanbod van leermomenten.
De eerste socialisatie (tot ca 3 mnd) is een eenmalige kans en
daarom de basis voor een hondenleven… en er wordt zo makkelijk aan voorbij gegaan.
Ik zie het om me heen gebeuren. Met de beste bedoelingen worden veel te jonge pups
vanuit het nest al meegenomen en blootgesteld aan prikkels op maximaal nivo,
of worden pups helemaal nergens aan blootgesteld en
blijven tot voorbij de eerste socialistiefase bij de fokker.
Als het even tegenzit in een afgezonderde ruimte.
Dat zijn twee uitersten natuurlijk, maar we hebben er wel mee te maken.

Dikke kans dat er zo’n exemplaar in Roos hing.
Met zoveel lef wellicht nog vanwege een vleug ‘werklijnen’ …
hou ik mijn fingers crossed dat dit niet een HR-hond zal worden.

Ik help jou en je pup graag bij een gedegen socialisatie.
En heeft dit onderwerp niet de aandacht gehad die het verdient
toen jouw hond pup was… ook dan help ik je graag!