en dat is nog niet zo simpel, lees hier waarom.
Het woord trauma is enorm beladen, het wordt geassocieerd met narigheid, gedoe, pijn en daar zijn we gewoon niet zo heel goed in. Dat zijn geen fijne onderwerpen en soms raken ze ook nog aan een deel van onszelf wat we liever niet zien.
En dan komen de uitspraken om het bij ons vandaan te houden zoals bijvoorbeeld dat alles tegenwoordig ook maar trauma is.
Het is een uitermate ongemakkelijk onderwerp en we stoppen het graag weg bij andere taboe’s
En precies dat is zo niet helpend bij trauma (bij andere taboe’s ook niet trouwens ;)). Als trauma er niet mag zijn, gaat het zitten vervelen in een systeem. Dan komen er lichamelijke klachten; immers; ’the body keeps the score’. Dat is bij mensen zo en bij honden niet anders heb ik gemerkt.
En ja, een heel lange tijd kan het goed gaan en merk je niet zo heel veel. Dat is het werk van het overlevingsdeel in een systeem. Die neemt het over als er trauma ontstaat. Het trauma-deel splitst zich als het ware af, wordt geparkeerd om door te kunnen. Je snapt al dat het hier gebeurt; de afsplitsing is op korte termijn heel erg dienend om te overleven maar geeft op langere termijn problemen. En die niet willen zien, werkt alleen maar averechts. Een leven lang functioneren op het overlevingsdeel is letterlijk ‘overleven’ ipv ‘leven’. En dat gun je niemand, en zeker je lieve viervoeter niet.
trauma is een situatie waarbij er over grenzen is gegaan
Als je eenmaal weet dat trauma ontstaat doordat er over grenzen wordt gegaan, is het waarschijnlijk wel duidelijk dat dát niet meer mag gebeuren. Het onvoldoende onder ogen kunnen of willen zien dat er sprake is van trauma, zorgt ervoor dat de grenzen niet zo in the picture staan. En dan wordt er heel makkelijk meer en meer over grenzen gegaan. Helend voor trauma is dat het geaccepteerd wordt door de omgeving en dat er rekening mee wordt gehouden. Zo ontstaat er een veilig klimaat wat een voorwaarde is om te kunnen helen.
Geen hond is hetzelfde, geen trauma is hetzelfde. Je kunt je voorstellen dat een pup die onder erbarmelijke omstandigheden ter wereld komt een veel gevoeliger systeem heeft dan een pup waarin de conceptie/geboorte/nest-situatie volledig veilig is verlopen. Dus zal ook hun reactie anders zijn als er later in het leven iets ingrijpends als over grenzen gaan, plaatsvindt. Over grenzen gaan is nooit een goed idee overigens, maar ‘shit happens’ soms.
In een eerder artikel deelde ik al een aantal aan trauma gelinkte gedragingen die ik bij honden ben tegengekomen. Neem er gerust een kijkje om te checken hoe het bij jouw hond is. En anders mag je me altijd vrijblijvend bellen, dan luister ik naar je verhaal en komen we samen tot een antwoord. Onrustig gedrag staat wel met stip op 1, als in ‘geen uitknopje’ en altijd alert. Maar lees het even, want er zitten ook echt dingen bij zoals ‘bezitsdrang’ en ‘slechte concentratie’, angst/agressie, slecht luisteren, verlatingsangst. Teveel om op te noemen.
De begeleiding van trauma-honden is dan ook altijd maatwerk, afgestemd op jouw hond en jullie situatie samen.
HOnden uit broodfok, adoptiehonden en ‘gewone honden’
Trauma’s komen overal voor
Dat zou je niet zeggen toch? Iedereen weet dat als je een hond uit de broodfok aanschaft, of een hond adopteert, de kans op trauma heel erg groot is. Sommige mensen ‘redden’ graag en kiezen zo’n hond uit om invulling te geven aan hun behoefte om te helpen.
Maar er is ook een grote groep die een hond aanschaft als maatje, bij een gerenommeerde fokker. Die willen niet redden, die willen dingen gaan ondernemen. En daarom is trauma niet het eerste waar je aan denkt als je hond van de gerenommeerde fokker zich ‘apart’ gedraagt. En toch kan er heel veel trauma ontstaan uit onwetendheid. Hierover schreef ik al eens een artikel met wat ik zoal tegenkom in mijn praktijk. Niet als vingerwijzing, maar bedoeld om bewustzijn omtrent trauma te stimuleren.
naar trauma bij honden is nog nauwelijks onderzoek gedaan
Voor mij is wetenschappelijk onderzoek niet zaligmakend. Wat ik meemaak in mijn praktijk schetst voor mij een duidelijk beeld van hoe honden met trauma’s omgaan. En hoe weinig er nog maar bekend is bij hun mensen. Laat dit artikel er een bijdrage aan zijn dat er meer bekend wordt, dat trauma uit de taboesfeer komt, zodat het gezien mag worden en daarmee geheeld.
In een consult graaf ik graag met jou samen naar de onderste steen die diep onder de waterspiegel verstopt zit. Dan hebben we je hond compleet in beeld. Met alleen het deel boven de waterspiegel wat aan het overleven is, kunnen we niets helen. De pijn zit dieper en daar hebben we ons werk te doen.
Het deel waar jij als eigenaar invloed op hebt, is het deel boven de waterspiegel (de 10% van de totale hond). Ik help je bij wat je daar in praktische zin kunt doen en laten om je hond te helpen het trauma te helen.
Onder de waterspiegel (de overige 90%!) is mijn werk. Ik kan daar werken als ik me afstem op je hond en zeker als ik een (afstands)healing kan geven. Hoeveel tijd er mee gemoeid is, is afhankelijk van hoe diep het zit en hoe lang het al speelt en hoe je hond in elkaar zit. Hoe jij ermee omgaat en ook de rest van de omgeving van de hond.
Ik werk niet vanuit ‘zielig’ of ‘schuld’ bij iemand leggen of je hond ‘redden’. Je hond heeft iets meegemaakt wat heftig is, en dat is zijn/haar pad in het leven. Wij zijn er om het best mogelijke klimaat te scheppen waarin het geheeld mag worden.
Ik help je om het best mogelijke klimaat te scheppen
waarin het trauma geheeld mag worden
Dus zeg alsjeblieft ‘ja’ tegen trauma. Als het er mag zijn, kan de heling beginnen….
Neem vrijblijvend contact met mij op om te bespreken wat jij nodig hebt; ik luister…
En weet je dat er een facebookgroep is voor trauma-honden? Je bent van harte welkom: Trauma-hulp voor honden