-pas op: heartbreaking-

Leven of overleven
______________________
Ze functioneren op het eerste oog prima, want zo werkt het voor ze, ze maken er het beste van. Ze zijn hond en ze zijn meesters in ‘met mij gaat het goed hoor’. Maar op een diepere laag zijn ze aan het overleven en dat komt in de loop der tijd naar de oppervlakte. En daar kom ik de werkelijke reden tegen waarom ze op bepaalde punten niet zo lekker gaan; de mens laat (onbewust) steken vallen bij de start van een hondenleven.

Klachten
___________
De klachten bij de honden die hier komen, zijn heel divers. Net als bij mensen als we iets ‘onderdrukken’; spijsvertering die niet in orde is, of een heel wisselend beeld laat zien. Allergieën, jeuk, verstoring in het immuunsysteem, of uitslag die maar niet weg wil gaan. Blokkades in de rug of schouders of elders in de beweging.

In gedrag kan er ook van alles spelen: altijd ‘aan’ staan, onrust, overprikkeld zijn, veel gestress, slopen, veel blaffen, recalcitrant gedrag, slecht luisteren, gedoetjes met eten of dingen eten die niet voor consumptie bestemd zijn. Maar ook angstig of onzeker gedrag en boosheid en uitvallen. Net als verlatingsangst, de eigenaar niet uit het oog verliezen en ‘stalken’. Ook het ‘claimen’ van personen, voorwerpen of eten/snacks zijn rode vlaggen dat er sprake is van serieus trauma.

Trauma is een ervaring waarbij er over je grenzen wordt gegaan. Precies op dat moment vindt er puur uit zelfbehoud als het ware afsplitsing plaats van het deel wat niet met de situatie om kan gaan. Dan is er geen ‘heelheid’ meer. Het overlevingsdeel neemt dan de leiding en dan heb je dus een hond die aan het overleven is ipv leven. En dat verdwijnt niet vanzelf. De heelheid is verstoord en die mag hersteld worden.

Trauma verdwijnt niet vanzelf. Het daaruit voortvloeiende gedrag is de slechts ca 10% van de ‘ijsberg’ die boven de waterspiegel zichtbaar is; het gedrag. De oorzaak daarvan zit onderin de ijsberg en daar kan je niet zomaar bij met een adviesje hier of daar.

Vaak is er dan ook al een aardig traject afgelegd voordat hond en mens ~de wanhoop nabij~ hier binnenkomen. Het goede nieuws is dat ze hier niet weg mogen voordat we de oorzaak gevonden hebben, zodat we kunnen beginnen aan herstel en opbouw.

Met de Quantum Touch Healingen komt de info beschikbaar die honden hebben opgeslagen in hun systeem over de oorzaken van de klachten. Dat werkt net als bij ons met trauma’s; the body keeps the score. Het lichaam slaat op wat de geest parkeert omdat het te heftig is. Totdat het niet meer gaat.

Waar ik met dit schrijfsel graag de aandacht op wil vestigen, is dat het merendeel van de oorzaken gaat over de omstandigheden rondom het begin van het leven; de conceptie, zwangerschap, geboorte en de periode er vlak na. Ook niet zo heel anders dan bij de mens dus; de foetussen/babies krijgen mee wat er in het systeem van de moeder gebeurt. Ervaart zij stress of trauma, dan gaat dat direct door naar haar kinderen. En…. hier komt de schok: er blijkt geen verschil tussen een hondje uit de broodfok wat een nare start heeft gehad, of een pup van een gerenommeerde fokker van een uitzet-teef.

En waar hebben we het dan over? 

*Conceptie
______________
~Dekkingen die ‘moeten’ van de mens. Dat moeten ze sowieso (bijna) altijd, ik ken zeggen en schrijven één persoon die op haar teef heeft afgestemd of ze pups wilde. Ken jij verhalen van ongewenste zwangerschappen bij mensen? Wat dat doet met de ontwikkeling en het welzijn van de baby?

~Kunstmatige inseminatie; als de teef zich niet op de natuurlijke manier laat dekken, dan grijpt de mens in. Dat de teef daar een reden voor heeft, dat het niet past voor haar, daar gaat de mens aan voorbij.

Overigens ken ik een gelegenheidsnestje dat ter wereld is gekomen omdat de teef middelen werd ingegeven om maar loops te worden. Resultaat: natuurlijke dekking, normale zwangerschap, na geboorte 2 pups doodgebeten, de rest genegeerd voor lange tijd. In de puptest met 7 weken verkeerden al deze pups in een ‘freeze’.

*Zwangerschap
_____________________
~Uitzet-teef; als de teef haar pups moet krijgen op een ander adres dan haar eigen thuis. Dat kennen we als de constructie ‘uitzet-teef’, waarbij de (vaak rashonden-)fokker een afspraak maakt met een teef-pupkoper om met die hond verder te fokken. De teef gaat dan voor of na de dekking of vlak voor de bevalling naar de fokker om daar de pups te krijgen, op te voeden en keert dan weer terug naar haar eigen huis. In de beleving van de teef is dat heel stressvol; er gebeurt al heel veel in haar eigen lichaam en dan woont ze plotseling ergens anders, meestal ook in een andere roedel. Of haar eigen mensen nou veel op bezoek komen of niet, zíj mag zich staande houden in een nieuwe situatie in een niet-eigen omgeving. In een andere roedel. In een spannende periode waarin ze juist veiligheid en zekerheid nodig heeft, brengt zij haar pups ter wereld. De pups krijgen deze stress onherroepelijk mee.

Een heel schrijnende situatie is waar mijn hulp werd ingeroepen bij een jong uizet-teefje dat nog geen kwartier bij de fokker (die goed bekend staat!) binnen was om daar haar pups te krijgen en (dagen te vroeg) begon te bevallen. Zelf kampte ze met de nodige trauma’s waar ze mee mocht dealen. Als het een mens zou zijn, was zij een getraumatiseerde tienermoeder. Voor mij gaat de vlieger hier niet op dat honden geen mensen zijn, op zich klopt dat wel, maar het effect van de moeder op de pups is precies hetzelfde als bij een mensenmoeder en haar baby.

~Als er pups overlijden voor of na de bevalling.
Op een diepere laag maken pups mee dat een nestgenootje het leven laat, hoe dan ook. 

*Nestperiode
__________________
~Als er meerdere nesten tegelijk zijn en de pups door elkaar hobbelen, soms zelfs bij elkaars moeder drinken. Ze raken daardoor echt hun eigen grenzen kwijt; als je niet weet bij wie je hoort, doet dat wat met je eigenheid.

~Regelmatig kwam ik tegen dat het aantal volwassen honden dat bij de fokker woont, ook van invloed is op de pups. Zeker als de woonruimte beperkt is. 

*Wat nou eenmaal bij het leven hoort
____________________________________________
Er kan van alles gebeuren in het leven van de teef en haar mens(en) tijdens de zwangerschap of daarna, wat haar en dus de pups stress oplevert: verhuizing, scheiding, overlijden, ziektes, slecht nieuws berichten enz. Zo is het leven.

En ik ben oprecht van mening dat de dingen die bij het leven horen zo hebben moeten zijn. Je moet denk ik geen perfecte omgeving willen creëren, zo werkt het niet. Het leven is niet perfect en precies dat is perfect.

BEWUST-ZIJN EN WELZIJN GAAN HAND IN HAND
________________________________________________________
Voor mij voelt het of we met z’n allen wel veel meer bewust mogen zijn van wat de onze invloed is op het welzijn van de hond. En bij onszelf mogen kijken of wat wij normaal vinden ook voor onze honden normaal is. Hoe het gat ontstaan is tussen de twee belevingen en hoe de brug ertussen geslagen kan worden. Doen wij dingen op een bepaalde manier ‘omdat het kan’? En moet je alles wat kan, dan ook willen? Over wie gaat dit?

Want dat hoort ook bij het leven toch? Zelfreflectie en persoonlijke groei?
Met mildheid uiteraard 🙂

Voel je vrij om dit artikel te delen, hoe meer bewustzijn bij fokkers, hoe beter het welzijn van onze honden.