Voor ieder levend wezen is ‘gezien worden’ essentieel om zich okee te voelen in zichzelf en zijn omgeving.
Dat gevoel herken je vast wel. En voor je hond is dat niet anders.
En dan heb je de realiteit….. waarin juist veel problemen ontstaan door het niet gezien worden.
Onbewust natuurlijk, maar de kans is groot dat je de heel subtiele signalen van je hond gemist hebt
waardoor jullie in de neergaande beweging terecht zijn gekomen die tot het ongewenste gedrag heeft geleid.
Op het moment dat jij bij je hond tegen gedrag aan loopt waar je niet blij mee bent,
kan het soms even duren voordat je dat onder woorden kunt brengen.
Zo’n periode waarin het gedrag je in eerste instantie wel onbewust is opgevallen,
maar je nog teveel wordt meegenomen in de dagelijkse dingetjes om er echt bij stil te staan.
Dan begint het je zachtjesaan te storen, het blijft immers maar om aandacht vragen
en vervolgens kun je er niet meer omheen, er is actie nodig.
Je gaat aan de slag, waarschijnlijk eerst zelf, misschien later met hulp,
om het probleem te verhelpen.
Op de afbeelding kun je zien welke weg er eigenlijk al is afgelegd, nog voor dat het gedrag zichtbaar wordt.
Al met al geen fijn scenario toch? Voor de hond niet, voor jou niet, voor niemand niet.
En al helemaal niet voor jullie onderlinge band.
Ik neem je graag mee om uit deze negativiteit te stappen, helemaal terug naar boven,
naar waar de oorzaak zit van dit alles. En daar komt het verhaal van de hond er aan te pas.
Het verhaal van de hond doet er net zoveel toe als het verhaal van de mens achter de hond.
De belevingswereld van de hond is waar we mee te maken hebben en daar zit dan ook de sleutel naar de oplossing.
De honden die zich kunnen inleven in ons en onze belevingswereld zijn een zeldzaamheid.
We gaan daarom samen kijken naar de beleving van de hond; de mensen die zich kunnen inleven
in de belevingswereld van de hond zijn gelukkig iets minder zeldzaam 😉
En zo pakken we de weg naar positiviteit weer op:
Vanuit het onderlinge vertrouwen groeit ook jullie zelfvertrouwen weer, jullie respect voor elkaar neemt toe
en de weg naar samenwerking ligt weer voor jullie open. Omdat dat jullie je allebei gezien (of gehoord) voelen;
jij omdat je je verhaal aan mij kwijt kunt en ik snap wat je doormaakt en de hond omdat er ruimte is gekomen voor zijn beleving.
In een consult zie ik dan vaak dat de hond met een diepe zucht gaat liggen, bij zijn mens of bij mij.
Of zich juist even komt melden en bewust het contact op zoekt, het is maar net wat past bij de hond.
Deze momenten zijn goud waard, dan is er de rust weergekeerd en stroomt het weer.
En precies hier ontstaat de ingang naar het oppakken van wat er dan nog over is gebleven van het probleemgedrag.
Wanneer zet jij de stap? Je bent van harte welkom met je hond!